Doktora Tezi Görüntüleme | |||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
| Özet: | |||||||||||||||||||||
Düşük ve yüksek sıcaklık uygulanan mısır fidelerine büyümeyi düzenleyici madde (BDM) uygulanması sonucu istatistiksel olarak çok önemli olmasa da toplam klorofil miktarlarında artış meydana geldiği bulunmuştur. Bu artış kl a/b oranlarında en bariz bir şekilde ABA uygulamalarında elde edilmiştir. Büyümeyi düzenleyici madde uygulanmış fidelerin (özellikle ABA) düşük ve yüksek sıcaklıklarda morfolojik olarak daha sağlıklı bir görünüm sergilediği belirlenmiştir. Uygulanan bütün BDM’lerin hemen hemen bütün sıcaklıklarda fruktoz, glukoz ve sukroz (düşük sıcaklıklarda ABA hariç) miktarlarını arttırdıkları saptanmıştır. Düşük sıcaklıklarda giberellik asitin özellikle sukroz mıktarını artırmada, diğer hormonlara oranla daha etkili olduğu, yüksek sıcaklıklarda daha az etkili olduğu görülmüştür. BDM’lerin genel olarak bütün sıcaklık koşullarında toplam karbohidrat miktarlarını arttırdıkları belirlenmiştir. Yağ asitleri ile ilgili olarak tüm büyümeyi düzenleyici maddelerin 16:0 ve 18:0 yağ asitlerine oranla 18:1, 18:2 ve 18:3 yağ asidi miktarlarını düşük ve yüksek sıcaklıklarda arttırdığı saptanmıştır. Bu hormonlar arasında ABA ve GA’nın düşük ve yüksek sıcaklıklarda 18:2 ve 18:3 yağ asitlerinin miktarını artırmada IAA’ya oranla daha fazla etkili oldukları belirlenmiştir. Genellikle bütün kısa süreli sıcaklık uygulanan fidelerde ABA ve GA’nın peroksidaz izoenzimlerini daha bariz bir şekilde arttırdığı, uzun süreli soğuk uygulamalarında (96 saat) IAA’nın da benzer yeni peroksidaz izoenzimlerinin sentezlenmesine neden olduğu saptanmıştır. Bütün sıcaklıklardaki BDM uygulamalarının bazı amilaz izoenzimlerinin sentezlenmelerine neden oldukları, genelde IAA ve ABA’nın daha fazla izeonzim bandının oluşumunu uyardıkları belirlenmiştir. Anahtar kelimeler: Sıcaklık stresi, Klorofil, Şeker, Yağ asiti, Peroksidaz, Amilaz, İndolasetik asit, Absisik asit, Giberellik asit.
| |||||||||||||||||||||