Doktora Tezi Görüntüleme | |||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
| Özet: | |||||||||||||||||||||
Bu çalışma dört bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde sonlu elemanlar yöntemi ve yüksek dereceli sonlu elemanlar yöntemi konusunda literatürde yapılan çalışmalar verildikten sonra oluşturan enterpolasyon fonksiyonlarının çeşitleri ve genel yapıları verilmektedir. Yerdeğiştirme alanında tanımlanan enterpolasyon fonksiyonları ile grafiksel inceleme yapıldıktan sonra Karma Fonksiyon Yöntemi konusunda literatür araştırması ve genel yapısı belirtilmekte ve bölüm sonunda çalışmanın amaç ve kapsamı sunulmaktadır. İkinci bölümde p-yöntemine göre eleman kütle ve rijtlik matrisi ile yayılı yük vektörünün kurulumu, mevcut ağda polinom derecesi artımıyla serbestlik derecesi numarlandırması, dairesel kenar ve/veya yüzeylerin Karma Fonksiyon Yöntemi ile temsili, doğrusal olmayan yükleme durumu sunulmaktadır. Üçüncü bölümde mekanik örnekler üzerinde statik analiz kapsamında hem programın doğrulanması hem de genel izlenimlerin kazanımı yapıldıktan sonra 17 Ağustos 1999 depreminde yıkılan bir sanayi bacası üzerinde TS 498’e göre düzgün yayılı ve TS 498 ve prEN 1991-1-4’e göre doğrusal olmayan yayılı rüzgâr yüklemeleri altında statik analiz ve ayrıca dinamik analiz yapılmaktadır. Dördüncü bölümde ise bu çalışmadan çıkarılan sonuçlar sunulmakta ve bunlara bağlı olarak bazı öneriler verilmektedir. Bu bölümü kaynaklar listesi ve ekler izlemektedir. Anahtar Kelimeler: p-yöntemi, sonlu elemanlar, karma fonksiyon yöntemi, doğrusal olmayan yayılı yükleme, elastostatik analiz, elastodinamik analiz, Lagrange eleman, hiyerarşik Lagrange eleman, hiyerarşik Legendre eleman, serendipity eleman, serendipity hiyerarşik Lagrange eleman, serendipity hiyerarşik Legendre eleman, kütle serbestlik dereceleri indirgenmiş Lagrange eleman
| |||||||||||||||||||||